Het voelde zo dichtbij. Alsof ik het al kende, maar ik het mij nog niet realiseerde. De laatste dagen voelde en beleefde ik dingen anders dan normaal en nu heb ik een boek in mijn hand met mooie zwart-wit foto’s en oneliners van Nisargadata Maharaj. Een van de grote wijzen uit India. Ik lees: Wees getuige van je gedachten… . Ik merk dat dit al gaande is en lees verder: Blijf de toeschouwer… . En mijn zoektocht naar zelfrealisatie was gedaan.
De grote wijzen uit vele culturen, tijden en geloven benadrukken de waarde van zelfrealisatie. Talloze boeken zijn hierover geschreven en miljoenen mensen hebben hun leven hieraan gewijd. Zij volgden de woorden van de wijzen om vrijheid te verkrijgen, en zo verlost te zijn van hun lijden. Zo heb ik dit ook gedaan en dit is wat ik met jullie kan delen.
Vind uit wie het is die lijdt
Het verhaal gaat dat één van meest hoogstaande Yogi’s in de tijd van Ramana Maharshi op een dag overspoeld werd door twijfels. Diezelfde dag trof hij zichzelf aan Ramana’s voet op de heilige berg Arunachala. Hij uitte zijn frustratie; ik heb alle boeken gelezen die er zijn en alle vormen van meditatie eigen gemaakt. En toch is er nog geen bevrijding. Ramana, vertel mij alsjeblieft hoe ik en samen met mij de mensheid verlost kan worden van lijden. Ramana nam hem tot zich en keek 15 minuten in stilte naar de Yogi met zijn zachte blik en antwoorde; vind uit wie het is die lijdt. De Yogi keerde in en herkende de waarheid van Ramana’s uitnodiging, overspoeld met vreugde bleef hij sprakeloos zitten bij Ramana tot de nachtval.
Zelfrealisatie
Zoals het woord het al zegt betekent dit realisatie van het zelf. Het kennen van je ware essentie. Dit gaat gepaard met de verlossing van het illusieve ego. Met ego bedoel ik het geloof in de “ik-gedachte” en daaraan hangende overtuigen zoals je identiteit. Je kunt je heel terecht afvragen wat je hier in godsnaam aan hebt. Ik wil je uitnodigen om naar je eigen ervaring te kijken om dit te beantwoorden. Herken jij wellicht één van de volgende overtuigingen bij jezelf? “Ik ben niet goed genoeg.” “Ik ben beter dan anderen.” “Ik moet aan mezelf werken.” Hoe zou het leven zijn zonder zulke overtuigingen? Zal je meer ruimte en vrijheid ervaren of minder? Meer of minder stress hebben? Meer of minder verbinding voelen met de natuur en mensen om je heen? Ergens in ons systeem lijken deze overtuigingen nodig om te kunnen blijven functioneren. Om controle te houden over ons leven en te overleven. Maar is dat echt zo?
Je bent dat waarin alles verschijnt
Is het nodig om af te keuren wie je nu bent om te kunnen groeien? Is het nodig om jezelf te vergelijken met anderen wanneer je een taart bakt? Is het nodig om een beeld van ons zelf of anderen te creëren om te kunnen genieten van het moment? Mijn ervaring is dat ik veel effectiever, vrijer en liefdevoller door het leven ga zonder de ballast van het ego. De gewoonte om een beeld van onszelf te creëren en deze identiteit met ons leven te beschermen is vrij sterk. Oorlogen zijn twee identiteiten die tegen elkaar vechten, is het niet? Het is van immense waarde om dat in te zien. Dat kan het pad vrij maken voor zelfrealisatie; om jezelf te herkennen als dat waarin alles verschijnt. Dit is een ware bijdrage aan vrijheid en liefde.
Belichaming van zelfrealisatie
Jezelf herkennen als bewustzijn, voorbij vorm en identiteit, is het begin. Nu is het vermogen gegroeid om de gewoonten die onszelf en de mensheid op dit moment niet dienen te herkennen. En met een beetje geluk kunnen we langzaam maar zeker van uit deze realisatie van eenheid bewegen in ons dagelijkse leven. Dit is belichaming. Een cliffhanger naar mijn volgende blog 😉